Op 20 maart 1965 vertegenwoordigt Conny Vandenbos Nederland op het 10e Eurovisie Songfestival in Napels. Hieronder volgt een terugblik vanaf de nationale finales in februari tot en met het festival op 20 maart. Tevens is in een artikel te lezen hoe Conny over haar deelname aan de diverse songfestivals dacht.

 
   
DE NATIONALE FINALE
Voor de selectie van het liedje dat Nederland in 1965 op het Eurovisie Songfestival zal mogen vertegenwoordigen kiest men een andere procedure dan in voorgaande jaren. Van 8 tot en met 12 februari 1965 zullen vijf Nederlandse zangers en zangeressen ieder drie liedjes zingen, waarvan het winnende liedje naar de finale op zaterdag 13 februari gaat: Trea Dobbs, Ronnie Tober, Conny Vandenbos (toen nog Conny van den Bos), Gert Timmerman en Shirley. Op woensdag 10 februari is de beurt aan Conny. Zij zingt "Laat me alleen", "'t Is genoeg" en "Van de week", drie liedjes die ieder een totaal andere kant van de liefde laten zien. Aan het einde van de avond is duidelijk dat Conny met "'t Is genoeg" naar de finale gaat. (Waarschijnlijk verwachtte men bij de platenmaatschappij dat "Laat me alleen" zou winnen, aangezien er al proefpersingen waren gemaakt van twee singles met op de a-kant "Laat me alleen", en op de b-kant van de ene single "Van de week" en op de andere "'t Is genoeg".)




Op 13 maart zingen de vijf vocalisten tijdens de (door voormalig Eurovisie Songfestival Winnares Teddy Scholten gepresenteerde) nationale finale hun liedje, waarna het wachten is op de uitslag van de jury. Trea Dobbs, de grootste van de Nederlandse tienersterren van dat moment, wordt van tevoren getipt als de winnaar. Al snel blijkt dat het merendeel van de jury Conny's liedje als favoriet heeft: ruim 40% van de 31 te verdelen punten gaat naar "'t Is genoeg"!

 


1. 't Is genoeg - Conny van den Bos (13)

2. Geweldig - Ronnie Tober (8)
3. Ploem ploem jenka - Trea Dobbs (6)
4. Blijf bij mij - Shirley (3)
5. Waar de wind de zomer vindt - Gert Timmerman (1)

Trea Dobbs zal met haar "Ploem ploem jenka" het grootste commerciële succes van de deelnemers aan deze nationale finale behalen. Na nog enkele succesvolle jaren sluit ze eind jaren '60 haar zangcarrière af. Ronnie Tober scoort goed met "Geweldig" en zal daarna nog vele malen de hitparade halen. Shirley brengt tot in het begin van de jaren '80 veel platen uit, maar weet daarmee slechts een enkele keer het publiek te bereiken. Gert Timmerman beleeft met zijn Hermien nog vele gouden jaren.

OP NAAR ITALIË!
Op 17 maart 1965 vertrekt Conny richting Napels. De kleding die Conny op de avond van de 20e zal dragen is meegenomen uit Nederland, maar het lijkt een goed idee om Conny's kapsel te laten doen door een befaamde kapper uit Napels. Het huilen staat Conny echter nader dan het lachen als de man met haar klaar is. Terug op haar hotelkamer probeert Conny van alles om van het kapsel iets te maken waar ze zich prettig bij voelt, maar het helpt niet veel.



Op 20 maart opent Conny met haar "'t Is genoeg" het 10e Eurovisie Songfestival. Ze geeft een vlekkeloos optreden, maar als de jurering begint blijven de verwachte punten uit. Alleen Noorwegen heeft 5 punten over voor Conny en haar liedje, waardoor ze als 11e op 18 deelnemers eindigt. Conny zegt achteraf dat het liedje misschien te snel was en teveel harde klanken in de tekst had om op de buitenlandse jury indruk te maken.

Winnares is de jonge France Gall, die voor Luxemburg het liedje "Poupée de cire, poupée de son" zingt. Het liedje komt uit de koker van Serge Gainsbourg, die al enkele liedjes voor France heeft geschreven en er de eerste jaren na de overwinning op het Songfestival nog vele voor haar zal schrijven. Het onschuldige meisje heeft niet door dat veel van de liedjes van Gainsbourg een dubbele bodem hebben. Als ze een aantal jaren later de dubbele betekenis van de teksten begrijpt, weigert ze om ooit nog de liedjes van Gainsbourg te zingen. Ze heeft het gevoel dat ze door hem in haar onschuld misbruikt is.


Land:
titel - artiest (aantal punten)

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
13.
15.
15.
15.
15.
 

Luxemburg: Poupée de cire, poupée de son - France Gall (32)
Verenigd Koninkrijk: I belong - Kathy Kirby  (26)
Frankrijk: N'avoue jamais - Guy Mardel (22)
Oostenrijk: Sag ihr, ich lass sie grüssen - Udo Jürgens (16)
Italië: Se piangi, se ridi - Bobby Solo (15)
Ierland: I'm walking the streets in the rain - Butch Moore (11)
Denemarken: For dyn skyld - Birgit Brüel (10)
Zwitserland: Non à jamais sans toi - Yovanna (8)
Monaco: Va dire à l'amour - Marjorie Noël (7)
Zweden: Annorstädes vals - Ingvar Wixell (6)
Nederland: 't Is genoeg - Conny van den Bos (5)
Joegoslavië: Ceznja - Vice Vukov  (2)
Noorwegen: Karusell - Kirsti Sparboe (1)
Portugal: Sol de inverno - Simone de Oliveira (1)
Spanje: Que bueno, que bueno - Conchita Bautista (0)
Duitsland: Paradies, wo bist du - Ulla Wiesner (0)
België: Als het weer lente is - Lize Marke (0)
Finland: Aurinko laskee länteen - Viktor Klimenko (0)


Het Eurovisie Songfestival levert Conny veel werk op in binnen- en buitenland. Zo doet ze in Polen mee aan het International Festival Of Light Music in Sopot en in België aan het Noordzee Festival in Oostende. In Nederland krijgt ze op TV de show "Een studio vrij voor mij".

DE PLATEN
Van "'t Is genoeg" zijn door de jaren drie verschillende versies uitgebracht. De eerste staat op twee singles en een EP uit 1965. Deze versie is tot op heden niet op CD verschenen. De tweede versie komt van de LP "Portret van Conny Vandenbos" uit 1968. Dit is de versie die op diverse verzamel-CD's staat. De derde versie is de live-versie uit 1999 van de CD "Amsterdaverend".
Er bestaan nog diverse muzikaal afwijkende versies van "'t Is genoeg", uitgevoerd tijdens radio- en TV-programma's, maar die zijn nooit op plaat of CD verschenen.

       

Van Conny's voorrondeliedje "Van de week" bestaan twee versies. De eerste versie staat op de single en EP uit 1965 en is tot op heden niet op CD verschenen. De tweede versie is afkomstig van de LP "Portret van Conny Vandenbos" en staat op de in 1987 verschenen CD "Het beste van Conny Vandenbos".

Van "Laat me alleen" bestaat slechts één versie, die in 1965 op single en EP verscheen, en in 1998 op CD.

Klik hier voor een artikel waarin Conny vertelt over haar deelname aan diverse songfestivals.


   


© 2005-2017 Vogelvrij Producties